Nalewka z suszonych śliwek i kakao

Nalewka z suszonych śliwek i kakao to prawdziwa gratka dla miłośników deserowych smaków. Jej głęboki aromat śliwek, przełamany wytrawną nutą kakao, tworzy wyrafinowaną kompozycję, która idealnie pasuje na zimowe wieczory. Prosta w przygotowaniu, a jednocześnie niezwykle efektowna – oto przepis, który podbije serca wszystkich degustujących napitek.

Fot. Pan Piter

Składniki

• 200 g suszonych śliwek bez pestek
• 1 litr wódki (40%)
• 150 g cukru trzcinowego
• 3 łyżki naturalnego kakao
• 200 ml wody
• laska wanilii
• 2 goździki

Suszone śliwki to bogactwo błonnika, witamin i minerałów. Działają korzystnie na układ trawienny i są naturalnym źródłem antyoksydantów. Kakao natomiast nadaje nalewce nie tylko głęboki smak, ale także wzbogaca ją w magnez i substancje poprawiające nastrój. W połączeniu z subtelnymi przyprawami korzennymi powstaje trunek, który nie tylko zachwyca smakiem, ale i odżywia ciało.

               Czytaj też: Błyskawiczna nalewka czekoladowa

Warto sięgnąć po dobrej jakości suszone śliwki, najlepiej bez konserwantów, aby uniknąć sztucznych dodatków. Podobnie jest z kakao – wybieraj to naturalne, bez cukru, które wniesie intensywny aromat i zdrowotne właściwości.

Najlepsze suszone śliwki do nalewek to te naturalne, suszone na słońcu lub w piecach, bez dodatku konserwantów takich jak dwutlenek siarki (E220). Najpopularniejsze w Polsce są śliwki kalifornijskie oraz węgierki – obie odmiany są pełne smaku i aromatu. Śliwki konserwowane siarką należy wcześniej zalać wrzątkiem, aby pozbyć się konserwantu. 

Zarówno śliwki z pestkami, jak i bez pestek mogą być stosowane w nalewkach. Śliwki z pestkami dodają głębszego smaku dzięki substancjom zawartym w pestkach, ale wymagają późniejszego odcedzenia nalewki. Jeśli zależy Ci na łatwiejszym procesie, wybierz suszone śliwki bez pestek.

               Zobacz też: Nalewka korzenna z brandy

Śliwki wędzone, choć mają intensywny, dymny aromat, mogą zawierać pozostałości dymu wędzarniczego, co wpływa na ich smak i właściwości zdrowotne​ nalewki. Takie owoce  mogą być używane, ale należy pamiętać, że ich dymny aromat zdominuje nalewkę. Warto je stosować, jeśli poszukujesz wyjątkowo intensywnego smaku i wiesz, że nie zawierają zbyt dużej ilości szkodliwych substancji pochodzących z dymu​

Najlepsze kakao pochodzi z krajów znanych z upraw wysokiej jakości ziaren kakaowca, takich jak Ekwador, Ghana, Wybrzeże Kości Słoniowej, Dominikana czy Madagaskar. Ziarna z tych regionów charakteryzują się bogatym smakiem, często z nutami owoców, kwiatów lub orzechów. Do nalewki warto wybierać kakao z oznaczeniem "single origin", aby zapewnić jednolitość smaku

Wykonanie

Na początek dokładnie opłucz suszone śliwki pod bieżącą wodą. Następnie osusz je ręcznikiem papierowym i pokrój na mniejsze kawałki, aby lepiej oddały swój smak i aromat. Umieść je w dużym szklanym słoju.

Laskę wanilii przetnij, jak zawsze, wzdłuż i wydobądź nasiona – to one nadają nalewce intensywny, słodki aromat. Goździki zetrzyj delikatnie, by uwolnić ich olejki eteryczne. Kakao wymieszaj z wodą i cukrem trzcinowym, gotując na małym ogniu, aż powstanie aksamitna masa. Wystudź ją przed dodaniem do nalewki.

             Zobacz też: 2 przepisy na nalewkę ze śliwek

Do słoja z suszonymi śliwkami wlej wódkę oraz wystudzoną mieszankę kakao z przyprawami. Całość dokładnie wymieszaj drewnianą łyżką, aby składniki dobrze się połączyły.

Słój szczelnie zakręć i odstaw w ciemne, chłodne miejsce na co najmniej 4-6 tygodni. Raz na tydzień delikatnie potrząsaj słojem, aby składniki się przemieszały i uwolniły pełnię smaku.

Po okresie maceracji przefiltruj nalewkę przez gazę lub filtr do kawy, aby uzyskać klarowny płyn. Przelej do butelek, które możesz ozdobić etykietami. Nalewka osiągnie pełnię smaku po kolejnych 2-3 miesiącach leżakowania, choć można ją próbować wcześniej.

Nalewka lipowa z kwiatów lipy

Nalewkę lipową wykonaną na kwiatach lipy, w zależności od rejonu kraju, robimy w czerwcu lub lipcu. Ponieważ przepis na nalewkę z kwiatów lipy wymaga, by przygotować się do niej wcześniej to najlepszym miesiącem by pomyśleć o nalewce lipowej już w maju.

Składniki:

• 2 szklanki kwiatów lipy
• 550 ml spirytusu
• 0,5 l miodu lipowego
• szklanki wody
• 0,5 cytryny
• 1 limonka
• 2 goździki

Nalewka z kwiatów lipy to tradycyjny trunek o wielu zaletach, ceniony zarówno za swoje właściwości zdrowotne, jak i walory smakowe. Kwiaty lipy są bogate w związki bioaktywne, takie jak flawonoidy, śluzy roślinne i olejki eteryczne. Dzięki nim nalewka działa łagodząco na układ nerwowy, wspiera odporność oraz łagodzi objawy przeziębień, takich jak kaszel czy gorączka. Oprócz właściwości leczniczych, delikatny, miodowy smak i aromat lipy czyni ją idealnym składnikiem do tworzenia subtelnych, naturalnych trunków.

Kiedy i jak zbierać kwiaty lipy?

Kwiaty lipy najlepiej zbierać w pełni kwitnienia, zwykle w czerwcu lub lipcu, w zależności od gatunku (np. lipa drobnolistna czy szerokolistna). Ważne jest, aby zebrać je zanim zaczną opadać lub tracić intensywny aromat.

Wybieraj suche, słoneczne dni – najlepiej wczesnym rankiem, gdy rosa już wyschnie, ale kwiaty nie są jeszcze przegrzane od słońca. Zbieraj całe kwiatostany wraz z małymi listkami (przysadkami), które również mają właściwości lecznicze. Staraj się unikać drzew rosnących przy drogach lub w miejscach zanieczyszczonych.

Ważne: 

Używaj tylko świeżych lub odpowiednio wysuszonych kwiatów. Suszenie powinno odbywać się w cieniu, w przewiewnym miejscu, aby nie straciły aromatu i właściwości. 

Pamiętaj, że bez dobrych składników, trudno o dobry efekt. Dlatego wybieraj dobrą jakościowo wódkę lub spirytus rozcieńczony do 40–50%. Pilnuj, by nie był za mocny aby delikatny aromat lipy nie został przytłumiony przez alkohol.

Odpowiednia ilość kwiatów to klucz do uzyskania intensywnego smaku – zazwyczaj stosuje się około 50 g świeżych lub 25 g suszonych kwiatów na 500 ml alkoholu. Maceracja powinna trwać około 2–4 tygodni w ciemnym miejscu, z codziennym mieszaniem, aby składniki równomiernie przenikały do alkoholu.

Przestrzeganie tych zasad pozwoli uzyskać nalewkę o wyjątkowym smaku i aromacie, która będzie nie tylko przyjemnością dla podniebienia, ale także wsparciem dla zdrowia w chłodniejsze dni.

Wykonanie

Teoria mówi o tym, że przygotowanie do zrobienia nalewki na kwiatach lipy trzeba rozpocząć na trzy tygodnie przed kwitnięciem lipy. Ponieważ nie zawsze umiemy to przewidzieć, więc do zadania warto przystąpić w ostatniej dekadzie maja. Pierwszym etapem będzie zrobienie miodówki.

Miodówkę przygotowujemy w ten sposób, że najpierw gotujemy wodę z goździkami. Potem ją studzimy i gdy jej temperatura spadnie poniżej 40 stop. C to rozpuszczamy w niej miód i płyn wlewamy do słoja. Najlepszy na nalewkę lipową będzie miód lipowy.

Gdy miód się już rozpuści do słoja dolewamy pół litra spirytusu. Słój szczelnie zamykamy i odstawiamy w ciepłe miejsce do kilka dni mieszając. Miodówka stoi do momentu aż nazbieramy kwiaty lipy.

Z kwiatami lipy dodanymi do słoja trzeba odczekać dwa tygodnie. W tym czasie całość powinna się macerować w ciemnym, ale i chłodnym miejscu. Kolejny etap to przelewanie i filtrowanie.

Całą zawartość słoja przelewamy przez sito wyłożone gazą lub ręcznikiem papierowym. Gdy płyn się sączy obieramy cienko limonkę starając się, by nie było na niej białego albedo. Skórkę zalewamy w małym słoiku 50 mln spirytusu i szczelnie zamknięty słoiczek odstawiamy na dwa dni.

Do przesączonego płynu dodajmy sok z obranej wcześniej limonki i z połowy cytryny. Płyn na nowo wlewamy do słoja i odstawiamy. Po dwóch dniach, gdy osad znajdzie się już na dnie wężykiem wylewamy klarowny płyn, a resztkę filtrujemy. Całość mieszamy ze spirytusem, w którym przebywała skórka z limonki.

Nalewkę wlewamy do butelek, które szczelnie zamykamy. Wynosimy je w chłodne miejsce na co najmniej pół roku.

Nalewka marchwiowo-imbirowa – prostota natury z nutą pikanterii

Marchew i imbir to połączenie, które wprowadza nas w świat naturalnych, ziemistych smaków przełamanych pikantną nutą orientu. Ta nalewka to prawdziwa uczta dla zmysłów – słodka, lekko korzenna, a jednocześnie pełna zdrowotnych właściwości. Inspiruje prostotą, a jednocześnie zachwyca głębią smaku.

Składniki

• 500 g marchwi (najlepiej świeżej, słodkiej)
• 50 g świeżego imbiru
• 500 ml wódki (40%)
• 250 ml spirytusu (95%)
• 300 g cukru
• 250 ml wody
• Sok i skórka z jednej pomarańczy
• Sok z połowy cytryny

Marchew to nie tylko bogactwo beta-karotenu, ale także naturalna słodycz, która w nalewkach daje aksamitną konsystencję i przyjemny smak. Regularne spożywanie marchwi wspiera zdrowie oczu, poprawia kondycję skóry i wzmacnia odporność. Jest to warzywo, którego kaloryczność jest bardzo niska. Zresztą, jak na pewno wiecie, bez marchwi trudno ugotować dobry bulion, który jest podstawą wielu zup. 

Imbir to składnik o potężnych właściwościach leczniczych. Rozgrzewa, wspiera trawienie i dodaje energii. Jego pikantny aromat idealnie kontrastuje ze słodyczą marchwi, tworząc w tej nalewce (ale również w innych daniach) harmonijną kompozycję. O połączeniu tych dwóch składników warto pamiętać na przykład przy tworzeniu sałatek czy surówek. Zestaw przypraw do różnych potraw można też znaleźć w tym zestawieniu. 

             Czytaj też: Silnie rozgrzewająca nalewka imbirowa

Do nalewki najlepiej wybierać świeże, soczyste marchewki oraz jędrny imbir. Cytrusy nadają orzeźwiający aromat, dlatego warto sięgać po owoce ekologiczne, które mają intensywniejszy zapach. W komfortowej sytuacji są naturalnie te osoby, które mogą ją wyhodować we własnym ogródku lub na działce. 

Wykonanie

W kuchni, gdzie czeka już na mnie świeża marchew i imbir – proste składniki, które za chwilę przeobrażą się w coś wyjątkowego. Obieram marchew, krojąc ją w cienkie plasterki, by lepiej oddała swój naturalny smak. Imbir obieram i siekam drobno – czuję, jak jego intensywny zapach unosi się w powietrzu.

Do dużego słoja wkładam marchew i imbir, zalewając je wódką i spirytusem. Dodaję skórkę z pomarańczy i sok cytrusów, które przełamują słodycz delikatną kwaskowatością. Słoik szczelnie zamykam i odstawiam w ciemne miejsce na dwa tygodnie, codziennie delikatnie nim potrząsając – to moment, gdy natura i cierpliwość zaczynają działać.

                    Zobacz też: Nalewka z selera naciowego 

Kolejny krok wykonuję dopiero po dwóch tygodniach. Wtedy przygotowuję syrop: wodę podgrzewam z cukrem, aż powstanie klarowny płyn. Pamiętajmy, że przygotowując ten syrop nie ma sensu silnie podgrzewać wody. Chodzi tylko o to, że w ciepłej wodzie łatwiej rozpuszcza się cukier. Studzę płyn i wlewam do słoja z macerującymi się składnikami. Nalewka nabiera złocistego koloru i delikatniejszego smaku. Pozostawiam ją na kolejne dwa tygodnie, aby wszystkie smaki się połączyły.

Po tym czasie przecedzam nalewkę przez filtr – kawałki marchwi i imbiru oddały już swoją esencję, czyli można je spokojnie wyrzucić (nie róbmy tego z owocami wykorzystywanymi przy tworzeniu nalewek). Przelewam płyn do butelek i odstawiam na miesiąc, aby smaki nabrały głębi.                

              Zobacz też: 4 zasady przy filtrowaniu nalewek

W kieliszku nalewka marchwiowo imbirowa prezentuje się jak bursztyn – rozgrzewająca, pełna aromatu, gotowa do serwowania w dobrym towarzystwie.

Nalewka kawowa z wódką waniliową – elegancja w każdej kropli

Nalewka kawowa z dodatkiem wódki waniliowej to prawdziwy deser w płynnej formie. Bogaty aromat kawy doskonale harmonizuje z subtelną słodyczą wanilii, tworząc wykwintny trunek. Idealna na długie wieczory, jako uzupełnienie deseru lub do spokojnej rozmowy przy świecach.

Składniki:

• 100 g świeżo palonych ziaren kawy
• 500 ml wódki waniliowej
• 100 ml spirytusu 95%
• 250 ml wody
• 200 g cukru
• 1 laska wanilii 
• Skórka z jednej pomarańczy 

Nalewka kawowa wyróżnia się intensywnym smakiem i aromatem, który przypomina najlepsze kawowe desery. Idealna na chłodne wieczory, jest doskonałym połączeniem elegancji i komfortu. Dzięki nutom wanilii i kawy, każda kropla, a nie potrzeba ich wiele, wprowadza nas w stan błogiego relaksu.

Kawa, będąca głównym składnikiem, ma wiele zalet zdrowotnych. Zawiera antyoksydanty, które wspierają organizm w walce z wolnymi rodnikami. Może poprawiać koncentrację, wspierać metabolizm i, co ciekawe, w umiarkowanych ilościach ma korzystny wpływ na serce.

              Czytaj też: Nalewka kawowa na brandy

Kawa to jeden z najpopularniejszych napojów na świecie. O czym pewnie doskonale wiecie, bo kto nie zaczyna dnia bez filiżanki tego aromatycznego napoju. Główne gatunki kawy to arabica i robusta. Arabica jest delikatniejsza, z nutami owoców i kwiatów, natomiast robusta ma intensywniejszy, bardziej ziemisty smak.

Do nalewki kawowej najlepsza będzie świeżo palona arabica – jej subtelny aromat doskonale komponuje się z wanilią, tworząc harmonijny smak. Dlatego warto dodać, choć nie jest to obowiązkowe, przeciętą wzdłuż laskę wanilii. Wybierając kawę, zwróć uwagę na jej świeżość i pochodzenie. Szczególnie polecane są ziarna z Etiopii, Kolumbii czy Brazylii.

              Zobacz też: Nalewka kawowa na rumie

Wybierając natomiast wódkę waniliową, postaw na produkty renomowanych marek, które gwarantują naturalne aromaty. Unikaj tanich wódek, które mogą zawierać sztuczne dodatki, a te mogą zepsuć smak całej nalewki. Warto zwrócić uwagę na etykietę – jeśli widzisz wzmiankę o naturalnych ekstraktach wanilii, to dobry znak. Wódkę waniliową możesz też przygotować samodzielnie, macerując laskę wanilii w czystej wódce przez kilka tygodni.

Wykonanie

Domowe trunki najlepiej przygotowuje się gdy na dworze jest już ciemno. Wyobraźmy sobie. Wieczór w chłodnej kuchni. Na stole lśnią ziarna kawy – błyszczące, pachnące, jakby prosiły o uwolnienie ukrytego w nich aromatu. Zaczynamy od prażenia. Wrzucamy je na suchą patelnię, delikatnie ogrzewając, by uwolnić pełnię ich mocy. Zapach wypełnia pomieszczenie – intensywny, niemal hipnotyzujący.

               Czytaj też: Nalewka z suszonych śliwek

Do przygotowanego słoja wsypujemy ziarna kawy i zalewamy je wódką waniliową. Wanilia – symbol elegancji – dołącza w formie rozciętej wzdłuż laski, której wnętrze pełne jest aromatycznych ziarenek. Na koniec dodajemy skórkę pomarańczową, by wprowadzić lekko cytrusową nutę. Nie jest to ortodoksyjnie konieczne, ale bez tej skórki nalewka straci nieco atrakcyjności.

Słój zamykamy szczelnie i odstawiamy w ciemne miejsce. Co kilka dni delikatnie nim wstrząsamy, obserwując, jak płyn nabiera koloru i aromatu. Po dwóch tygodniach przygotowujemy syrop z cukru i wody, który po ostudzeniu dodajemy do macerującej się nalewki. Ten czas oczekiwania to cała magia tworzenia, po którym napitek wybuchnie pełnią aromatów.

Po czterech tygodniach płyn przecedzamy przez filtr, usuwając ziarna kawy i wanilię. Przelewamy go do butelek, które z dumą ustawiamy na półce. Jeszcze miesiąc dojrzewania i nalewka osiągnie swój szczytowy smak – kawowo-waniliowy triumf z nutą pomarańczy.

Nalewka jabłkowo-cynamonowa. Smak jesieni

Nalewka jabłkowo-cynamonowa to typowe wspomnienie jesieni zamknięta w butelce. Łączy naturalną słodycz jabłek z wyrazistym, korzennym aromatem cynamonu, tworząc trunek, który rozgrzewa ciało i duszę. To idealna propozycja na chłodne wieczory, gdy szukasz smaku, który przypomni Ci o złocistych jabłkach i domowych wypiekach.

Nalewka jabłkowo-cynamonowa

Jabłka od wieków są doceniane za swoje właściwości zdrowotne. To bogate źródło błonnika, który wspiera trawienie i pomaga regulować poziom cholesterolu. Owoce są pełne witamin, zwłaszcza witaminy C, która wzmacnia odporność i pomaga w regeneracji organizmu. Dodatkowo, zawarte w jabłkach przeciwutleniacze chronią komórki przed szkodliwym działaniem wolnych rodników.

               Czytaj też: Cynamonowa nalewka korzenna

Cynamon natomiast jest prawdziwą skarbnicą zdrowotnych właściwości. Działa przeciwzapalnie i przeciwbakteryjnie, wspomagając walkę z infekcjami. Jest również znany ze swojej zdolności do regulowania poziomu cukru we krwi, co czyni go szczególnie cennym dla osób dbających o zdrową dietę. Aromat cynamonu działa relaksująco, poprawiając nastrój i tworząc atmosferę spokoju.

W połączeniu jabłka i cynamon tworzą nie tylko wyjątkowy smak, ale także duet o właściwościach prozdrowotnych. Ta nalewka może być nie tylko pysznym trunkiem, ale także lekkim wsparciem w okresie jesienno-zimowym, kiedy organizm potrzebuje dodatkowej dawki ciepła i odporności.

Składniki:

• 1 kg dojrzałych jabłek (najlepiej słodko-kwaśnych, np. champion lub antonówka)
• 3 laski cynamonu
• 500 g cukru
• 750 ml wódki 40%
• 250 ml spirytusu 95%
• 1 laska wanilii (opcjonalnie, dla wzbogacenia smaku)
• Sok z jednej cytryny

Wykonanie

Zaczynam od wyboru najlepszych jabłek – powinny być dojrzałe, aromatyczne i pozbawione skaz. Bez dobrych owoców nie będzie dobrej nalewki. Dokładnie je myję, a następnie kroję na ćwiartki, usuwając gniazda nasienne, ale pozostawiając skórkę – to ona nadaje nalewce dodatkowego aromatu i głębszego koloru. Tutaj też znajduje się największa skarbnica witamin.

               Czytaj też: Nalewka z rajskich jabłek

W dużym słoju układam warstwami kawałki jabłek, a pomiędzy nie wkładam laski cynamonu i wanilii. W osobnym garnku przygotowuję syrop: w 500 ml wody rozpuszczam cukier i doprowadzam do wrzenia. Gdy syrop lekko przestygnie, dodaję do niego sok z cytryny, który podkreśli świeżość jabłek i zapobiegnie ich ciemnieniu.

Warto poświęcić kilka chwil na dobór cynamonu. Na naszym rynku można kupić jego dwa rodzaje. Cejloński, zwany prawdziwym cynamonem, pochodzi ze Sri Lanki, Indii lub Madagaskaru. Jego laski są cienkie i kruche, Drugi rodzaj, cynamon kasja jest tańszy, ale pochodzi głównie z Chin, Wietnamu i Indonezji. Jego laski bardziej przypominają korę drzew, ale ma bardziej intensywny aromat i smak. Nadaje się on bardziej do grzańca - jest tańszy. My do naszej nalewki postarajmy się o nieco droższy, ale bardziej subtelny cynamon cejloński.

Do słoja z jabłkami wlewam syrop, a następnie zalewam całość wódką i spirytusem, upewniając się, że owoce są całkowicie przykryte płynem. Szczelnie zamknięty słój odstawiam w chłodne, ciemne miejsce na około 6–8 tygodni. Przez pierwsze dwa tygodnie wstrząsam słojem co kilka dni, aby składniki równomiernie się połączyły.

               Zobacz też: 4 proste zasady jak filtrować nalewki

Po zakończeniu maceracji przecedzam nalewkę przez gęstą gazę lub filtr do kawy, aby była klarowna. Przelewam ją do czystych butelek, które następnie odstawiam na kolejne 2–3 miesiące. W tym czasie smaki się równoważą, a nalewka nabiera pełni aromatu.

Gotowa nalewka jabłkowo-cynamonowa zachwyca swoją harmonią smaków. Słodycz dojrzałych jabłek równoważy delikatna wytrawność cynamonu, a całość uzupełnia subtelny, korzenny posmak. Każdy łyk przywodzi na myśl pieczone jabłka z cynamonem i zapach świątecznych wypieków, czyniąc ten trunek idealnym do delektowania się w długie wieczory.

Nalewka piernikowa – smak świątecznej magii

Nalewka piernikowa to kwintesencja Bożego Narodzenia zamknięta w butelce. Jej aromat przypomina świąteczne wypieki, a bogaty, korzenny smak idealnie komponuje się z zimową aurą. Ta rozgrzewająca nalewka to nie tylko doskonały sposób na celebrowanie świątecznych chwil, ale też wyjątkowy sposób na zatrzymanie ducha Świąt na dłużej.

Nalewka piernikowa

Dlaczego warto przygotować nalewkę piernikową?

Piernikowy smak to coś więcej niż tradycyjna przyprawa – to wspomnienie klimatu świąt, ciepła domowego ogniska i zapachu świeżo pieczonych ciast. Przygotowanie nalewki pozwala przenieść te magiczne chwile do naszej dorosłej codzienności. Możemy w niej zamknąć nie tylko aromat korzennych przypraw, ale również całe piękno świątecznej tradycji.

Zobacz też: Nalewka z suszonych śliwek. Domowy koniak

Nalewka piernikowa ma także wyjątkowe właściwości rozgrzewające. Dzięki przyprawom takim jak cynamon, goździki i imbir, działa jak naturalny środek na chłodne wieczory, wspierając krążenie i dodając energii. Co więcej, jej głęboki smak świetnie łączy się z deserami, co czyni ją idealnym dodatkiem do świątecznego stołu. Doskonale rozgrzeje na mroźnym stoku narciarskim w wysokich Alpach albo po dłuższym spacerze w wolny dzień.

Warto także podkreślić, że przygotowanie tej nalewki to proces pełen radości – od wyboru składników, przez komponowanie mieszanki, aż po degustację po tygodniach oczekiwania. Każdy etap to okazja do celebrowania tego, co najlepsze w świątecznym czasie.

Składniki:

• 500 ml wódki 40%
• 250 ml spirytusu 95%
• 2 łyżki miodu (najlepiej gryczanego lub lipowego)
• 1 laska cynamonu
• 4 goździki
• 3 ziarna kardamonu
• 1 łyżeczka mielonego imbiru
• 1 gwiazdka anyżu
• Skórka z połowy pomarańczy (bez białej części)
• 100 g cukru trzcinowego
• 150 ml wody

Przygotowanie 

Wyobraź sobie zimowe popołudnie, gdy w Twojej kuchni rozbrzmiewa cichy dźwięk bulgoczącej wody, a powietrze wypełnia aromat przypraw. Zaczynam od przygotowania syropu: w rondlu rozpuszczam cukier trzcinowy w 150 ml wody, pozwalając mu lekko się skarmelizować, co nada nalewce głębi smaku. Dodaję miód, mieszając, aż stworzy jedwabistą bazę.

              Czytaj też: Nalewka imbirowa w siedem dni

Do syropu wrzucam laski cynamonu, goździki, kardamon, gwiazdkę anyżu i mielony imbir. Skórka z pomarańczy wkracza na scenę jako ostatnia, wnosząc świeżość i świąteczny charakter. Całość podgrzewam przez kilka minut na małym ogniu, pozwalając składnikom przeplatać się nawzajem w tanecznej symfonii smaków.

Gdy mieszanka lekko przestygnie, przelewam ją do dużego słoja i uzupełniam wódką oraz spirytusem. Zamykam szczelnie i odstawiam w ciemne miejsce na co najmniej 3 tygodnie, regularnie wstrząsając, by przyprawy uwolniły swoje aromaty. Po tym czasie przecedzam nalewkę przez gazę, przelewam do butelek i odstawiam na 2 miesiące – tyle czasu potrzeba, by osiągnęła pełnię smaku.

Nalewka z selera naciowego z limonką

Nalewka z selera naciowego z limonką to nietuzinkowy trunek o intensywnym, świeżym smaku. Świetnie sprawdzi się jako aperitif, pobudzając apetyt i zaskakując swoją oryginalnością. To połączenie warzywnej bazy i cytrusowej nuty stanowi idealną harmonię smaków – lekko wytrawną i orzeźwiającą.

Degustacja nalewki z selera naciowego

Seler naciowy to prawdziwy skarb wśród warzyw – bogaty w witaminy (A, C, K) i minerały, działa oczyszczająco na organizm i wspiera trawienie. Nalewka na jego bazie nie tylko wyróżnia się niepowtarzalnym smakiem, ale może też stanowić ciekawy element zdrowotnego wsparcia, oczywiście w rozsądnych ilościach. Połączenie z limonką, która dostarcza cytrusowej świeżości i dodatkowej dawki witaminy C, czyni ten trunek nie tylko smacznym, ale i pełnym korzyści dla organizmu.

               Czytaj też: Nalewka kawowa na brandy

Ta nalewka to także świetny sposób na urozmaicenie domowego zapasu nalewek i zaskoczenie znajomych podczas spotkań. Jej przygotowanie jest proste i nie wymaga wielu składników, a efekt końcowy zachwyci każdego, kto lubi eksperymentować z nowymi smakami.

Składniki:

• 6–7 łodyg selera naciowego
• 3 limonki (najlepiej ekologiczne)
• 250 g cukru
• 500 ml wódki 40%
• 250 ml spirytusu 95%
• 100 ml wody (opcjonalnie, do rozcieńczenia smaku)

Przygotowanie:

Na początku dokładnie myję seler naciowy i limonki. Seler kroję na mniejsze kawałki – około 2–3 cm, aby łatwiej zmieścił się w słoju i szybciej oddał swój smak alkoholowi. Limonki obieram ze skórki, ale jej nie wyrzucam – to właśnie ona nada nalewce intensywny, cytrusowy aromat. Warto jednak pamiętać, aby usunąć białą część pod skórką, bo może być gorzka. Miąższ limonek kroję w plastry.

W czystym, dużym słoju układam kawałki selera i limonki, dodając także skórki z owoców. Całość zasypuję cukrem, a następnie zalewam wódką i spirytusem. Słoik zamykam szczelnie i odstawiam w ciemne, chłodne miejsce. Ważne, by co kilka dni wstrząsnąć słojem – cukier się rozpuści, a składniki szybciej oddadzą swoje aromaty.

               Zobacz też: Nalewka imbirowa ostra 

Po około 4–6 tygodniach, gdy nalewka nabierze wyraźnego smaku, przystępuję do filtracji. Przecedzam płyn przez gazę lub drobne sito, usuwając kawałki selera, limonki i skórek. Jeśli smak wydaje się zbyt intensywny, dodaję przegotowaną wodę, mieszam i odstawiam na dodatkowy tydzień, by składniki dobrze się połączyły.

Gotową nalewkę przelewam do butelek i odstawiam na co najmniej 2 miesiące do leżakowania. W tym czasie smak staje się bardziej harmonijny, a aromaty wyważone. Pełnię smaku trunek osiąga po około trzech miesiącach od zakończenia maceracji – to napitek, na który zdecydowanie warto cierpliwie odczekać. 

Śledzie w korzennej marynacie z miodem

Jeśli śledzie mogą być deserem wśród przystawek, to właśnie ten przepis na to zasługuje. Słodycz miodu, subtelna ostrość przypraw korzennych i delikatność śledzi tworzą kombinację, która zaskoczy każdego. Ten przepis idealnie wpisuje się w klimat zimowych spotkań przy stole – jest rozgrzewający, aromatyczny i pełen charakteru.

Śledzie w korzennej marynacie

Składniki:

    • 400 g filetów śledzi matiasów

    • 2 cebule

    • 3 łyżki miodu

    • 1/2 szklanki octu jabłkowego

    • 1/2 szklanki wody

    • 2 goździki

    • 1 laska cynamonu

    • 3 ziarenka ziela angielskiego

    • 1 liść laurowy

    • Szczypta mielonego imbiru

    • Pieprz do smaku

Wstęp

Ten przepis to ukłon w stronę świątecznej tradycji i smaków, które kojarzą się z ciepłem i domem. Inspirację czerpie z kuchni skandynawskiej, gdzie przyprawy korzenne od wieków wykorzystywane są w przygotowywaniu marynat do ryb. Śledzie w takiej marynacie to doskonały sposób na podkreślenie ich delikatnego smaku, a jednocześnie nadanie im głębokiego aromatu.

             Czytaj też: Śledzie w marynacie po szwedzku

Miód, który jest kluczowym składnikiem marynaty, nie tylko dosładza danie, ale też delikatnie balansuje kwasowość octu. Dzięki niemu śledzie stają się bardziej wyraziste i zyskują aksamitną teksturę. To przepis, który w prosty sposób przenosi nas w klimat świątecznego stołu – idealny na zimowe wieczory w gronie rodziny lub jako wyjątkowy poczęstunek dla gości.

Wykonanie

Kiedy zaczynasz przygotowywać śledzie w korzennej marynacie, cały proces przypomina kulinarny rytuał, który wprowadza Cię w zimowy nastrój. Zaczynasz od filecików śledzi matiasów, które delikatnie wyjmujesz z opakowania. Wkładasz je do miski z zimną wodą i pozwalasz im się moczyć przez kilka godzin, by oddały nadmiar soli. W międzyczasie, co jakiś czas zaglądasz do nich, myśląc o tym, jakie smaki już niedługo z nimi połączysz.

Kiedy śledzie są już gotowe, osuszasz je papierowym ręcznikiem i kroisz na równe kawałki. Każdy z nich wydaje się niemal zapraszać, by uczynić z niego coś wyjątkowego. Cebula, druga bohaterka tego dania, zostaje szybko obrana i pokrojona w cienkie plasterki. Rozgrzewasz na patelni odrobinę oleju i wrzucasz cebulę. Syczy i mięknie, aż zaczyna pachnieć tak, że trudno się oprzeć, by jej nie podjadać.

               Czytaj też: Śledzie zatopione w porach

W rondelku łączysz miód, ocet jabłkowy i wodę, a aromatyczne przyprawy – goździki, cynamon, liść laurowy i ziele angielskie – dodajesz z należytą uwagą. Podczas gdy całość powoli zaczyna się gotować, czujesz, jak zapach wypełnia całą kuchnię. Smaki słodki, kwaśny i korzenny zaczynają tańczyć w rondelku, a Ty z lekkim uśmiechem próbujesz marynaty, doprawiając ją szczyptą pieprzu.

Teraz zaczyna się prawdziwe układanie smaku. W szklanym naczyniu tworzysz warstwy: kawałki śledzi, miękką cebulę i chochla korzennej marynaty. Warstwa po warstwie, wszystko zaczyna wyglądać jak małe dzieło sztuki. Gdy skończysz, przykrywasz naczynie i wkładasz je do lodówki, choć nie jest łatwo czekać. Wiesz, że śledzie potrzebują przynajmniej 24 godzin, by osiągnąć pełnię smaku – najlepiej jednak zostawić je na dwa, a nawet trzy dni.

Wykończenie

Gdy w końcu przychodzi czas, wyjmujesz naczynie z lodówki. Śledzie lśnią w korzennej marynacie, a ich zapach zaprasza do stołu. Układasz je na półmisku, może dekorujesz odrobiną cebuli, i podajesz z ciemnym chlebem. Pierwszy kęs mówi wszystko: harmonia słodyczy, kwasowości i przypraw rozgrzewa serce i sprawia, że śledzie w korzennej marynacie stają się niezapomnianym przysmakiem.

Nalewka z buraka z cytrusami – wykwintny smak natury

Nalewka z buraka z cytrusami to propozycja na oryginalny i zdrowy trunek o bogatym smaku i wyjątkowym aromacie. Łączy słodycz pieczonych buraków z orzeźwiającym smakiem cytrusów, tworząc unikalną kompozycję, która sprawdzi się zarówno jako aperitif, jak i digestif.

Pomysł na nalewkę z buraka z cytrusami narodził się z potrzeby połączenia tradycyjnych, polskich składników z nowoczesnym podejściem do smaków. Buraki od lat królują w polskiej kuchni jako składnik barszczu czy sałatek, ale ich naturalna słodycz i intensywny kolor czynią je również świetną bazą do nalewki. Połączenie ich z cytrusami, które wprowadzają orzeźwiające nuty, to efekt inspiracji kuchniami śródziemnomorskimi i chęci przełamania klasycznych przepisów. To jest to, co tygryski lubią najbardziej. 

 

Dodatkowo buraki znane są ze swoich właściwości zdrowotnych – wspomagają krążenie, wzmacniają odporność i dodają energii. Zestawienie ich z cytrusami bogatymi w witaminę C stworzyło nalewkę, która nie tylko zachwyca smakiem, ale może też wspierać organizm w chłodniejsze dni.

Składniki (na około 1,5 litra):

• 3 średnie buraki (około 500 g)
• 1 duża pomarańcza (najlepiej ekologiczna)
• 1 duża cytryna
• 250 g cukru (biały lub trzcinowy)
• 750 ml wódki 40%
• 250 ml spirytusu 95%
• 100 ml wody (opcjonalnie, do rozcieńczenia smaku)

Etap 1: Przygotowanie składników

Najpierw dokładnie myję buraki, a następnie piekę je w piekarniku w temperaturze 180°C przez około 40–50 minut, aż będą miękkie. Po ostudzeniu obieram je ze skórki i kroję w cienkie plastry.

Cytrusy myję w gorącej wodzie, aby usunąć wszelkie zanieczyszczenia. Pomarańczę i cytrynę kroję w plasterki, pozostawiając skórkę – to ona nada nalewce wyjątkowego aromatu.

Etap 2: Maceracja

W dużym słoju układam warstwami buraki i plasterki cytrusów, zasypując je cukrem. Wlewam wódkę i spirytus, upewniając się, że składniki są całkowicie przykryte alkoholem.

Szczelnie zamknięty słój odstawiam w chłodne, ciemne miejsce na około 4–6 tygodni. W tym czasie co kilka dni wstrząsam słojem, aby cukier się rozpuścił, a smaki dobrze się połączyły.

Etap 3: Filtracja

Po okresie maceracji przecedzam nalewkę przez gęste sito lub gazę, a następnie filtruję przez filtr do kawy, aby była klarowna. Jeśli smak jest zbyt intensywny, dodaję przegotowaną wodę i mieszam.

Etap 4: Leżakowanie

Gotowy trunek przelewam do butelek i odstawiam na kolejne 2–3 miesiące, aby smaki mogły się w pełni przegryźć.

Porady i wariacje:

• Możesz dodać kilka goździków lub szczyptę cynamonu, aby nadać nalewce bardziej korzenny aromat.
• Jeśli wolisz delikatniejszy smak, użyj mniej spirytusu, a więcej wódki.

Podobne przepisy na blogu:

• Nalewka z pomarańczy – klasyczna cytrusowa propozycja.
• Nalewka cynamonowa korzenna  – inna interpretacja egzotycznych smaków.
• Nalewka cynamonowa – prosty i pyszny sposób na smaczny trunek.

---

Nalewka z buraka z cytrusami to świetny pomysł na zdrowy i nietuzinkowy dodatek do domowego barku. Jej wyjątkowy kolor i smak z pewnością zachwycą Twoich gości. Jeśli spróbujesz tego przepisu, koniecznie podziel się wrażeniami! 

Nalewka kokosowo-ananasowa – egzotyczny smak w butelce

Każdy, kto kocha tropikalne klimaty, powinien spróbować tej nalewki. Połączenie świeżego kokosa i soczystego ananasa z odrobiną alkoholu to doskonały sposób na przeniesienie się na rajską plażę bez wychodzenia z domu.

Adobe Firefly

Składniki (na około 1 litr nalewki):

• 200 g świeżego kokosa (możesz użyć wiórków kokosowych, ale świeży kokos daje lepszy smak).
• 500 g dojrzałego ananasa (już po obraniu i pokrojeniu).
• 200 g cukru (białego lub trzcinowego, w zależności od preferencji).
• 500 ml wódki 40%.
• 250 ml spirytusu 95%.
• 100 ml przegotowanej wody (opcjonalnie, do rozcieńczenia).

Etap 1: Przygotowanie składników

Na początku dokładnie przygotowuję składniki. Jeśli korzystam ze świeżego kokosa, rozłupuję go (to wymaga trochę wprawy, ale warto!) i ścieram miąższ na tarce o dużych oczkach. Alternatywnie, używam niesłodzonych wiórków kokosowych, ale zawsze stawiam na dobrą jakość, bo to przekłada się na finalny smak.

Ananas obieram ze skóry, usuwam twardy środek i kroję w drobną kostkę. Zależy mi na tym, aby był dojrzały – tylko wtedy nalewka ma ten charakterystyczny, tropikalny aromat.

Etap 2: Maceracja

Przechodzę do najważniejszego etapu – maceracji. W dużym, czystym słoju układam warstwami kawałki ananasa i kokosa, przesypując je cukrem. Dzięki temu owoce szybciej uwolnią swoje soki i lepiej połączą się z alkoholem.

Następnie zalewam wszystko wódką i spirytusem, dbając o to, żeby składniki były całkowicie zanurzone. Słoik szczelnie zamykam i odstawiam w chłodne, ciemne miejsce. Ważne, aby co kilka dni wstrząsnąć słojem – to pomaga równomiernie rozprowadzić cukier i przyspiesza macerację.

Czas oczekiwania to około 6–8 tygodni. To okres, kiedy owoce przekazują alkoholowi swoje najlepsze właściwości – smak, zapach i kolor.

Etap 3: Filtracja

Po dwóch miesiącach przystępuję do filtrowania. Na początku przecedzam nalewkę przez gęste sito, żeby usunąć większe kawałki owoców. Następnie używam filtra do kawy lub gazy, żeby uzyskać klarowny płyn. Ten krok wymaga cierpliwości, ale daje piękny efekt końcowy.

Jeśli uznaję, że nalewka jest zbyt mocna, dodaję przegotowaną i ostudzoną wodę. Wolę jednak rozcieńczyć ją delikatnie, by nie straciła swojego charakteru.

Etap 4: Leżakowanie

Gotową nalewkę przelewam do ciemnych butelek i odstawiam na kolejne 2 miesiące. To ważny etap – pozwala trunkowi nabrać głębi i harmonii. Przyznam, że czasem próbuję wcześniej, bo ciekawość bierze górę!

Porady i modyfikacje

• Jeśli chcesz nadać nalewce bardziej deserowy charakter, na etapie maceracji możesz dodać kilka łyżek mleka kokosowego. Pamiętaj jednak, że skróci to trwałość trunku.
• Dodatek kilku kropel ekstraktu waniliowego wzmocni egzotyczny aromat.
• Pozostałe po maceracji owoce świetnie nadają się jako dodatek do deserów – wystarczy je posiekać i wykorzystać jako bazę do tropikalnego ciasta.

Podobne przepisy, które warto wypróbować:

• Nalewka cytrynowo-ananasowa – poznaj prosty sposób na owocowy trunek.
• Nalewka kokosowa z brandy– idealna na chłodne wieczory, pachnąca tropikami.

Podsumowanie

Nalewka kokosowo-ananasowa to wyjątkowy trunek, który zachwyca smakiem i aromatem. Choć wymaga czasu i cierpliwości, efekt końcowy wynagradza wszystkie wysiłki. Polecam każdemu, kto marzy o egzotycznych przygodach w domowym zaciszu! 

Sałatka z buraków z ogórkiem kiszonym

Sałatka z buraków z dodatkiem ogórka kiszonego i kilku innych składników powoduje, że ginie smak czerwonego warzywa, a w ustach czujemy delikatny, lekki i wspaniały smak spożywanego posiłku. Potrawa jest tak znakomita, że nie ma szansy na dotrwanie do dnia następnego.

Ilustracja: Adobe Firefty

Do przygotowania sałatki z buraków potrzebujemy:

• trzech średniej wielkości buraków
• trzech ogórków kiszonych
• jednego jajka, 
• kwaśnego jabłka
• czerwonej cebuli
• łyżki chrzanu tartego
• dużej łyżki majonezu i jogurtu
• soku z cytryny
• dwóch ząbków czosnku
• soli i pieprzu do smaku

O walorach buraków można pisać grube tomy. Tak samo jak wiele miejsca zająć mogą przepisy zrobione z tego warzywa. W proponowanym tutaj przepisie można użyć buraka przygotowanego na co najmniej kilka sposobów. Sałatkę można zrobić z buraka gotowanego, pieczonego lub kiszonego. Za każdym razem smakuje inaczej, ale zawsze jest smaczna.

Buraczek pieczony w swoim smaku jest delikatny i świetnie komponuje się z sokiem z cytryny, jak w tym przypadku, lub pomarańczą. 

              Zobacz też: Jak upiec buraki

Ugotowanie buraka to, dla odmiany, najszybszy sposób na przygotowanie tego warzywa. Wystarczy wrzucić umyte bulwy do garnka, wstawić na kuchenkę i po mniej więcej godzinie cieszyć się ze składnika gotowego do dalszej obróbki. 

              Zobacz też: Jak ukisić buraki

Najbardziej kłopotliwe jest kiszenie buraków. Potrzeba na to co najmniej tygodnia, a najlepiej dwóch. Wybierając ten sposób nie możemy mieć też gwarancji, że wszystko się uda zgodnie z planem, bo kiszone buraki lubią spleśnieć i wtedy nadają się tylko do wyrzucenia. Ale jeśli operacje odniesie skutek, to - oprócz smacznych buraków - otrzymamy wspaniały sok z kiszonych buraków, który można pić lub wykorzystywać na przykład do zrobienia wybornego barszczu. 

Wykonanie

Gdy mamy już gotowe buraki trzemy je na tarce. Najlepiej zrobić to na takiej z dużymi oczkami. Do tarcia dobrze jest ubrać lateksowe rękawiczki, gdyż, jak wiadomo, buraczki lubią brudzić ręce, które potem trudno domyć.

W podobny sposób traktujemy ogórki i jabłko. Myślę, że trzy spore ogórki kiszone powinny wystarczyć, ale po ich wymieszaniu z burakami warto dokonać degustacji. Ogórki powinno być delikatnie czuć - gdy w ustach mamy smak samych buraczków, to jeszcze warto dostać ogórka.

Jabłko staramy się wybrać możliwe kwaśnie. Najlepiej w tego typu potrawach znajduje się szara reneta. Ale owoce tego gatunku coraz trudniej kupić, więc można użyć innego rodzaju jabłek, ale kwaskowych.

Czosnek trzemy na drobnej tarce. Tu też przydadzą się rękawice, bo zapach czosnku często równie trudno usunąć z dłoni jak umyć je z buraczanego koloru po starciu warzyw. 

Chrzan tarty może być kupny - jest wtedy delikatniejszy niż taki przygotowany samodzielnie. Trzeba go dodać tyle, by w całej potrawie był lekko wyczuwalny. Nie musimy się obawiać, że zdominuje smak sałatki, bo po kilku godzinach przestanie być wyczuwalny. 

Cebule czerwoną najlepiej drobno siekamy. Jeśli nie mamy czerwonej to się tym nie stresujmy. Wykorzystajmy taką, którą akurat mamy pod ręką. 

Do tych wszystkich składników dodajmy, również starte na tarce jajko ugotowane na twardo. Dobrze oddzielić żółtko, które kruszymy. Ładnie się trze tylko białko.

Wszystkie te składniki mieszamy, doprawiamy solą i pieprzem. Dodajemy łyżkę majonezu i opcjonalnie gęstego jogurtu. W wypadku tej sałatki majonez jest tylko łącznikiem i nie powinien za bardzo rzucać się w oczy. 

Bardzo dobrze jest jeśli tak przygotowanej potrawie damy kilka godzin na to by smaki się przegryzły. Wybornie smakuje dnia następnego.