Nalewka owoców czarnego bzu należy do grupy najpopularniejszych nalewek. Nalewkę z czarnego bzu można przygotować z koniakiem, na słodko, lub - jak w przepisie tu podanym - z winem. Niestety, zanim nalewkę bzową skosztujemy, upłynąć musi kilka miesięcy.
Fot. Fotolia.com
Do przygotowania nalewki z czarnego bzu potrzeba:
0,35 kg owoców czarnego bzu
1 l spirytusu
0,5 l czerwonego wina
1 l wody
0,3 kg cukru
0,5 laski wanilii
Owoce czarnego bzu są łatwe do zdobycia. Krzew rośnie praktycznie wszędzie na skraju łąk, pól, parków, a kiście są ciężki, więc odpowiednią ilość można zebrać szybko i do tego za darmo. Czarny bez jest rośliną bardzo popularną i często wykorzystywaną w kuchni. Przypisuje się jej, nie bez znaczenia, liczne walory zdrowotne. Na przykład nalewka z czarnego bzu niejednego dorosłego postawiła na nogi gdy dopadła go gorączka. Nieletnim, którzy również z powodu choroby, polecić można sok z czarnego bzu, którego walory zdrowotne opisywane są na tomy. Wiosną również krzaki czarnego bzu można łatwo wykorzystać. Łakomym kąskiem dla smakoszy są kwiaty - podobno cesarz Autro-Węgier Franciszek Józef I bardzo je lubił zapiekane w cieście naleśnikowym. My jednak polecamy zrobić z nich świetną nalewkę na kwiatach czarnego bzu.
Wykonanie
Na nalewkę wybieramy dojrzałe owoce, które muszą być dokładnie oczyszczone z szypułek. Wsypane do odpowiedniej wielkości słoja powinny zostać lekko ugniecione. Do słoja dodajemy jeszcze pół laski wanilii, jak zawsze przekrojonej wzdłuż. Całość zalewamy czerwonym, koniecznie wytrawnym, winem i odstawiamy w słoneczne miejsce. Nie żałujmy na wino pieniędzy, bowiem z kiepskiego wina nie uzyskamy dobrej nalewki.
Po czternastu dniach z cukru i wody przygotowujemy syrop. W czasie gdy on stygnie nastaw na owocach z czarnego bzu przelewamy przez gęste sito uciskając owoce tak, by wydobyć z nich jak najwięcej soku. Ten płyn łączymy z syropem i dodajemy do niego spirytus. Odstawiamy w szczelnie zamkniętym słoju w ciemne miejsce. Po tygodniu nalewkę starannie filtrujemy i przelewamy do butelek. Te dokładnie zamknięte wynosimy na sześć miesięcy do chłodnego i ciemnego pomieszczenia.
Tak to prawda - surowe owoce czarnego bzu mają właściwości trujące. Jednak zwykła obróbka cieplna wystarczy by je wyeliminować i zyskać rewelacyjny i zdrowy produkt. Z dodatkiem jabłek przygotujemy pyszny dżem.
Zebrane owoce czarnego bzu musimy najpierw przebrać a potem wyselekcjonować tak, aby zostały same dojrzałe. Płuczemy je i wsypujemy do garnka. Najlepiej takiego z grubym dnem, bo wtedy nie będzie się przypalać i ostateczny efekt będzie rzeczywiście rewelacyjny. Wrzucamy też pokrojone jabłka (ogryzki można wrzucić osobno, ale trzeba pamiętać, by je potem wyciągnąć). Podgrzewamy to wszystko na intensywnym ogniu aż zacznie się gotować. Zobacz też:Jak zrobić nalewkę z kwiatów czarnego bzu Pod gotującą masą zmniejszamy ogień, tak aby wszystko się wolno prażyło. Wtedy dodajemy sok z cytryny. Na koniec wsypujemy cukier. Warto to robić niewielkimi partiami po każdej próbując dżemu. Nie każdy lubi bardzo słodki, a przed zepsuciem dżem uchroni pasteryzacja. Masę smażymy na wolnym ogniu aż odpowiednio zgęstnieje. Trudno przewidzieć ile to czasu zajmie, ale na pewno więcej niż pół godziny. Gdy uznamy, że dżem ma już odpowiednią konsystencję przekładamy go do wyparzonych słoiczków. Zobacz też:Bzowa, nalewka z czarnego bzu Cała masę, jeszcze przed włożeniem do słoików, dobrze jest przetrzeć przez sitko, by pozbyć się pestek. Teraz zamknięty dżem z czarnego bzu pasteryzujemy i odstawiamy na zimę.
Kapusta z grzybami kojarzy nam się z wieczerzą wigilijną, ale przecież potrawę można przygotowywać znacznie częściej. I podawać na przykład z białą kiełbasą. Kapustę z grzybami robi się bardzo prosto.
Zaczynamy od namoczenia grzybów w niewielkiej ilości wody. Powinny się one moczyć co najmniej przez dwie godziny.
Najważniejszym składnikiem tego dania jest oczywiście kapusta kiszona. Dlatego też powinniśmy się postarać, by zdobyć jak najlepszy produkt. Najsmaczniejsza kapusta będzie na pewno wtedy, gdy sami ją ukisimy, co nie jest wcale takie trudne. Jeśli będziemy mieli jej za dużo, to nic złego się nie stanie, bo przecież można z niej zrobić inną potrawę, jak na przykład wspaniała kwaśnicę, lub tak zwane odwrócone gołąbki z kiszonej kapusty.
Kapustę odcedzamy zachowując osobno wyciśnięty sok. Niektórzy szefowie kuchni polecają płukanie kapusty kiszonej w wodzie, ale moim zdaniem pozbawiają ją wielu walorów. Częstym efektem takiej płukanki jest potem głowienie się kucharza nad tym, jak zakwasić ugotowaną kapustę. Zobacz też:Przepis na staropolski bigos Odciśniętą kapustę wrzucamy do garnka, podlewamy pół litrem wody i gotujemy na niewielkim ogniu. W tym czasie kroimy w kostkę grzyby, które również wrzucamy do garnka razem z wodą w której się moczyły. Drobno siekamy cebulę i smażymy ją na maśle na patelni. Niektóre przepisy mówią o tym, by cebule oprószyć łyżką mąki i zrobić zasmażkę, ale wystarczy też na złoto podsmażyć samą cebulę, którą również wrzucamy do garnka. Jak długo gotować kapustę kiszoną? Trudno ustalić konkretny czas. Na pewno więcej niż godzinę. I na pewno do momentu, aż będzie ona miękka. Czytaj też:Jak ukisić młodą kapustę Na koniec kapustę z grzybami solimy i pieprzymy do smaku. Jeśli będzie za mało kwaśna to podlewamy ją sokiem, który na samym początku odcisnęliśmy z kapusty.
